Clarisse Crémer breekt record Ellen MacArthur in Vendée Globe

Met haar 12de plaats en een tijd van  87 dagen, 02 uur, 24 minuten en 25 seconden was Clarisse Crémer niet alleen de eerste vrouw aan de finish van de 9de Vendée Globe, zij brak ook het snelheidsrecord van snelste vrouwelijke solozeiler non-stop rond de wereld.

LES SABLES D’OLONNE, FRANCE – 2 februari 2021: Clarisse Crémer, Banque Populaire X, bij haar aankomst- (Photo Olivier Blanchet/Alea)

Daarmee geeft ze de Britse Ellen MacArthur het nakijken, die deed er in de editie van 2000-2001, 20 jaar geleden dus,  94 dagen en 4 uur over en deed het ook beter dan Samantha Davies (95 dagen en 4 uur in 2012- 2013). De eerste vrouw van deze editie eindigde 6 dagen, 22 uur, 39 minuten achter de winnaar, Yannick Bestaven.

“De eerste vrouw zijn is niet waar het om gaat”

,,Mijn doel was om in de Vendée Globe te finishen, in de race-modus en niet als een gezonde wandeling. De eerste vrouw zijn is geweldig, het is een kers op de taart omdat er niet veel vrouwen zich hieraan wagen. Maar op het water is er geen verschil tussen vrouw of man. Dat is niet wat bepaalt hoe we zeilen of hoe we de race benaderen. Ik denk aan alle vrouwen die aan deze editie deelnamen en pech hadden(er kwamen 6 vrouwen aan de start). De Vendée Globe is niet alleen een race, het gaat ook om het voltooien van een solo-zeiltocht rond de wereld, en dat is geen geringe prestatie.”

“Ik heb genoten van het licht”

,,Het is de Vendée Globe omdat je alleen maar water ziet… De planeet is niet zo groot, ik ben erin geslaagd om rond te gaan in 3 maanden. Uiteindelijk voel je je verloren in de ‘middle of nowhere’. We beseffen hoe groot, krachtig, subliem de natuur is en hoe ze ons kan verpletteren. Ik zag nog steeds afval tot in het midden van de Stille of de Atlantische Oceaan, een lege fles, een vat olie, enz. Je ziet geen enkel teken van beschaving anders dan dat. Zelfs in de middle of nowhere zijn er tekenen van onze niet erg positieve aanwezigheid op aarde. Aan de andere kant waardeerde ik het licht. “Hoe mooi is het licht”, zoals mijn grootmoeder altijd zei. Zelfs in tijden van psychische nood raakte het schouwspel van licht mij.”

Foto’s: © Bernard Le Bars / Alea