De zeilers van Team Brunel verlaten de haven vaak als ideale schoonzonen. Stuk voor stuk keurige en beschaafde heren. Maar eenmaal buitengaats vervagen alle omgangsnormen en veranderen de mannen in Neanderthalers met louter de primaire levensbehoeftes: eten, slapen en heel hard zeilen. Negen “cochinos” (Spaans voor varkentjes zoals de mannen elkaar liefkozend noemen) leven verrassend harmonieus op slechts enkele vierkante meters. Natuurlijk zijn er wel wat frictiepuntjes.
4. Het niet of niet voldoende doortrekken van de WC. Er gaan geruchten dat het doortrekken van ons toilet een IQ van boven de 110 vereist. Diverse pompen moeten worden omgezet om je drol de oceaan in te pompen. Dit gaat volgens Jens Dolmer niet altijd goed. “Niemand heeft het ooit gedaan, dus het zal wel een geest zijn.” Nou, ik kan je vertellen dat de stukken stront die de pot verstoppen niet geestig zijn.”
3. Veelgenoemd is het “stelen” van eten. De mannen van Team Brunel opereren op alle vlakken als een geoliede machine. Maar als het op eten aan komt hanteren ze het “ieder-voor-zich-en-god-voor-ons-allen. Dagelijks wordt de ‘daybag’ bijgevuld met diverse etenswaren die je zelfs je hond nog niet voert! Gevriesdroogd astronautenvoer. Gelukkig verzachten enkele heerlijke versnaperingen zoals worst, koekjes en wat snoep het weinig culinaire leven aan boord. Behalve natuurlijk als iemand vlak voor je neus al het lekkers geplunderd heeft. Opvallend is dat dit punt opgegeven is door zeven van de acht zeilers behalve door Louis Balcaen. Curieus.
2. Met stip op plaats 2 vinden we een persoonlijke aanklacht van Pablo Arrarte: De man die bekend staat als de marmot van de boot. Patan heeft slapen aan boord als een kunst verheven. De kleine Spanjaard mag graag met opgetrokken beentjes in z’n bunk liggen en maakt daarbij vaak een zacht ronkend geluid. Kom aan zijn nachtrust en je komt aan hem. “Er is iemand aan boord die je wakker maakt door aan je tenen te trekken. “Echt vervelend,” grinnikt hij. Nee ik noem geen namen maar het begint met een B en eindigt op Ekking.
1. De nummer één is geen verrassing: De geur in de onze kajuit heeft veel weg van het olifantenverblijf in een dierentuin. Dagelijks wordt op grote schaal bewezen dat het gevriesdroogde eten niet bepaald gunstig is voor de darmen van de heren. Een doorn in het oog van Louis Balcaen en Andrew Cape die zich naar eigen zeggen nooit schuldig maken aan dit vergrijp. Gerd-Jan Poortman wordt in deze kwestie als veelpleger gezien.
Bron= Team Brunel
